کلبه دیوانه

بنام نگارگرعشق...................... ....................................................... درحیرتی، نشســـته به دالانِ زنــــــــدگی                                 درصـحنه ای ، به قِـدمتِ اِکــــرانِ زنـــدگی بردوشِ مـا، همیشـه صـلیبی نهــــاده انـد بـاارزشـــــــی، بـه قیــمتِ تاوانِ زنــــدگی مـارا،بـه نـام وجـــاه ،فریبــــی اگر دهنــــد بردوشــــــمان نهـــند،چوپـــالانِ زنـــــدگی درمعبدی،که سجده به خود،افتخارِ ماست بیهوده سنگ می زنیم،به شـیطانِ زندگیدرگیـــرِ بـا(مَنیم ) و،زِ خودغافلیـــم اگــــــر هرگز نمی رســـیم، بـه سـامانِ زنــــدگی درمانده از(مَنیم )و،به خودظلـم می کنــیم شـرمنــده از(خودیـــم)،بـه عنوانِ زنـــدگی مـارامجــال شـــکوه نماندَ ست تادهـــــیم باضـجّه هــــاشــــعار، بـه اِذعانِ زنـــــدگی شــاید سکوت،عافیتی می دهــد به جـان آنجـا کـه سر،شــــکسته زِ طغیانِ زنــدگی (دیوانـه)ایــــــم و،شـاعرِ یک سـُفره پُرزِدرد نـاخوانـده گشــته ایـم،چو مهـمان زنــدگی ........................................................ (دیوانه) کلبه دیوانه...